Oepss de tijd vliegt hier en er is altijd wel wat te doen. Na de laatste outreach is er best wat gebeurt. Naast het werk wat we in de facilities doen, geven we ook first aid lessen aan een aantal brugklassers. Ook hebben we samen met een Nederlandse arts een klinische les gemaakt over het hart/ circulatie/ bloeddruk/pols. Deze les hebben we ook bij 3 facilities in de buurt gegeven. ERg leuk en de verpleegkundigen waren wallemaal heel enthousiast.

Verder is er nog een outreach geweest. Deze keer maar 1 dag en op 1 plek. Het was nu op een eiland dat erg afgelegen was, maar nog wel best groot was. Wat wil zeggen dat er een basisschool is en een kleine health facilitie. Ook deze dag was een groot succes, veel mensen gezien, veel voorlichting gegeven veel mensen hopelijk nog een beetje geholpen. Op de terugweg hadden we wel een kleine vertraging, de boot wou niet starten, na een tijdje rond dobberen kwam er een ander en konden we terug naar Kpando.

Naast al deze leuke dingen voor United hebben we ook nog andere dingen gedaan. Afgelopen zaterdag zijn we weer wezen fietsen. We zijn naar een monkey opvang gefietst, er zaten daar Mona Monkeys. Erg schattig en mooi. We zijn naar de Kentey Weavers gefietst, dat was iets minder want we werden keihard afgezet en toe we verder wouden werden we de verkeerde kant opgestuurd. Dus met een flinke omweg zijn we teruggefietst, Zo konden we nog een beetje genieten van de mooie natuur. Toen we terugkwamen zijn we bijna meteen weer gegaan. Voor een weekendje rust en stilte zijn we naar mountain paradice gegaan. Een heerlijke plek, niet heel ver weg, in de bergen. Daar hebben we heerlijk genoten van de rust, de stilte, het uitzicht een goed boek, lekker eten, de hangmat met een prachtig uitzicht, een super zacht bed en koelte. Het weekend was eigenlijk te kort want ik had hier de komende 5 weken (jazeker we zijn op de helft) ook wel kunnen vertoeven, maar ja het werk roept.

Heel erg bedankt voor de reacties! Het is een beetje moeilijk antwoorden want internet is schaars en het posten op mijn blog heb ik uitbesteed (geen zorgen ik schrijf wel zelf). Dus bij deze antwoorden op jullie vragen. We hebben ondertussen gefrituurde yam gegegeten. Verder hebben we jolaf (of hoe je het ook schrijft), fufu, gefrituurde en gekookte bakbananen, pindasoep met rijstballen, red red, rode saus met spagetti, rode saus met rijst en heeeeel veel kip.

Van Accra hebben we uiteindelijk niet zo veel gezien, maar ontspannen was ook lekker en misschien komt het nog. Zoals jullie misschien gemerkt hebben reageer ik lang niet altijd. Dat komt door dat ik maar zelden op Facebook messanger kan en mijn nederlandse nummer staat permanent uit. Maar contact met Nederland heb ik zeker, al vergeet ik het soms ook een beetje, sorry.

Waarom de bloeddruk hier zo hoog is weet ik niet, maar ik denk dat een groot deel kennis tekort is. Of het de Fulani's zijn weet ik niet, Zou goed kunnen, maar de tolk van de tolk kon ons ook al niet vertellen welke taal het was... De meeste mense spreken Ewe, maar zeker in Kpando kunnen er ook heel veel Engels en de verpleegkunde opleiding is hier ook in het Engels.

Veel kleermakers zijn hier vrouwen, maar je ziet ook mannen.