het is een tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik leef nog. Twee weken geleden kwamen we aan in Kpando. We zijn hier gekomen met eenTro (soort busje) en onderweg konden we genieten van de prachtige natuur en de baboons. Eenmaal in Kpando kregen we een korte rondleiding over de compound en maakte we kennis met de andere mensen op de compound, waaronder Veerle, een van de vrijwilligers uit nederland.

In de eerste week zijn we naar de facilities gewest waar we stage lopen. helaas is het er van stagelopen die week niet gekomen want we zijn de hele week ziek geweest. De darmenhadden er iets minder zin in en ik liep nogal leeg. Gelukkig was dat tegen het weekend wel afgelopen en zijn we een rondje gaan maken door Kpando. Verder hebben we vooral rustig aan gedaan en de was gedaan.

De 2e week konden we dan echt aan de slag. Ik begon de week in het St. Patrick. Ik heb meegelopen op de 2 afdelingen en vooral meegekeken. Woensdag ben ik naar het health centre gegaan. Hier heb ik zowaar wat gedaan, ik heb bij de vitals tafel gezeten, waar ik de bloeddruk, temperatuur en het gewicht van alle patienten heb gemeten. Woensdag was het ook mijn verjaardag!! Ik werd wakker met vele appjes en de zitplaats van de compound was versierd met slingers (gemaakt door de kinderen van Hardhaven) en balonnen. Na stage ging ik mee naar het kindertehuis (Hardhaven) waar ik door de kinderen werd verwelkomt met een verjaardags bucketshower. Verder heb ik ook nog taart gegeten en heerlijk gechilled.

Donderdag en vrijdag nog een keer stage lopen en dan weekend. Rust zou je denken, maar dat was het niet helemaal. Vrijdag begon er een begrafenisceremonie op de compound en die gaat iets anders dan in Nederland. We werden om 5 uur 's ochtends gewekt met geweerschoten en toen we vrijdagavond terug kwamen (we waren frietjes wezen eten) was er muziek, muziek die de hele nacht door dreunde omdat de bas vals en veel te hard was. Zaterdag zijn we de drukte ontvlucht en zijn we samen met Veerle wezen fietsen. We hebben fietsen gehuurd bij een Belg die in Kpando woont en we zijn met de mountainbikes naar Torkor gefietst, een dorpje aan het Volta meer. Hier hebben we heerlijk van het uitzicht genotenen een beetje gechilled en gegeten. Na een tijdje zijn we weer terug gefietst via een andere route. Deze was off road en leidden weer langs prachtige natuur. Terug op de compound, hebben we nog even kunnen genieten van de begrafenisceremonie. En deze keer hielden ze mooi voor het slapen op met de dreunmuziek. dus konden we ook weer lekker slapen. Vanochtend werden we weer gewekt met gedreun, hebben we de was gedaan, nog wat naar de begrafenissceremonie gekeken en Danielle heeft mijn haar gewassen. Nu ik dit schrijf is het eindelijk weer stil en kan ik zo weer echt gaan slapen en uitrusten voor de volgende week.